Nadat John Mooiman had besloten te stoppen met SuperMoto, in een seizoen vol ups en downs, werd het wat stil rondom de motorcoureur. Een blessure, de liefde van zijn leven, de hoge kosten die SuperMoto met zich meebrengt, een opeenstapeling van redenen om de motor vaarwel te zeggen. Wel met heel veel pijn in het hart. Na een aarzelend begin is John nu een meer dan fanatieke triatleet met als doel de hele triathlon, 3800 meter zwemmen, 180 km fietsen en 42.195 meter lopen.
De Rozenburger John Mooiman stond, in het seizoen 2015, op een prachtige 3e plaats in het kampioenschap van Nederland bij de SuperMoto. Het zou sowieso zijn laatste seizoen worden in de motorsport. Die bronzen medaille heeft hij nooit behaald. Tegenslag en vooral een blessure aan zijn pols brachten het besluit om te stoppen steeds dichterbij, alhoewel er zeker achteraf meer reden waren. Die blessure aan zijn pols heeft hem nog lang parten gespeeld en is uiteindelijk pas na een operatie, waarvoor hij naar België moest, verholpen. 
Die vervelende blessure speelde ook nog op tijdens de ritjes op de mountainbike.
Van Motorcoureur naar Triatleet
“Laat ik beginnen met dat het een hele moeilijke keuze was”, begint John zijn verhaal. “Veel blessures en nauwelijks kunnen herstellen. Het werd ook erg duur. We hadden er misschien wel iets leuks van kunnen maken, maar helaas liet het lichaam het ook afweten. Ik ben niet gelijk wat gaan doen. Er kwam ook een vrouw in mijn leven en ben dat jaar denk ik wel tien keer naar Finland geweest. Die eerste tijd was toch ook wel herstel, maar zeker ook de liefde die een plaats in mijn leven kreeg. Vanaf 2016 ben ik weer fanatiek gaan fietsen (vooral op de mountainbike, red.) in dat jaar ook nog een keertje geopereerd aan mijn pols. In Nederland konden ze me niet verder helpen en ben ik daarvoor naar België gegaan. Paar botten aan elkaar gezet en het gaat een heel stuk beter. In 2017 kwam Duchenne Heroesop mijn pad. Dat waren tochten voor het goede doel. Zeven dagen rijden en elke dag 100 km, 700 in totaal”.
John over die verschrikkelijke ziekte ´
“Als je met Duchenne Spierdystrofie wordt geboren, breken je spieren langzaam af en word je steeds minder sterk. Duchenne komt met name voor bij jongens. Kinderen met Duchenne Spierdystrofie vallen vaak en kunnen niet goed rennen. Rond het 10e levensjaar krijgen de meeste kinderen al problemen met lopen en raken afhankelijk van een rolstoel. Ook wordt het steeds moeilijker om de armen te gebruiken. En als de spieren die voor ademhalen nodig zijn te zwak worden, is beademing nodig. Duchenne Spierdystrofie is uiteindelijk fataal omdat ook de hartspier steeds zwakker wordt. De levensverwachting is toegenomen door verbeterde medicatie en beademingsmogelijkheden. Dankzij beademing en het gebruik van (hart)medicatie is de levensverwachting van kinderen met de ziekte van Duchenne de afgelopen jaren toegenomen. De helft van de patiënten met de ziekte wordt nu ouder dan 30 jaar. Ik heb me gelieerd aan Dean een jongetje met de ziekte die in Hellevoetsluis woont. Dean is 6 jaar en heeft die verschrikkelijke ziekte. Hopelijk vinden ze snel betere medicijnen zodat Dean ook een toekomst heeft.” (Dit vertelde John ons in die periode, 2017, over deze ziekte.) John heeft deze uitdaging en voor het goede doel drie jaar gedaan.
En dan naar de triathlon
“Contacten met Robert de Korte brachten me eerst bij het fietsen. Hij trainde me altijd al op afstand met schema’s en adviezen. Corona was ook nog een periode waar alles op een laag pitje stond en niet alleen bij mij natuurlijk. Toen kwam ik weer bij Robert terecht, ik zocht een doel. Hij bracht me bij de triathlon ………
Binnenkort deel twee.