Na een succesvolle race in Rockanje was het voor de Rozenburgse motorcoureur John Mooiman een mindere race in Bilstain België. Voor het SuperMoto spektakel en de BeNeCup was het de eerste race in België. John Mooiman moest de derde plaats in de algemene rangschikking verdedigen. Het wilde niet als in Rockanje, was het de druk voor John of gewoon een dag waar alles tegen zit. Het begon al in de training waar John problemen had met zijn lenzen en in de tweede manche in het offroad gedeelte was het een val met een radslag die in de turnsport niet zou misstaan. Ook teammaatje Renzo van der Hoek had een wat mindere dag alhoewel Renzo bij de Inters bezig is aan een leerjaar. In die klasse gaat het erg hard en moet de regerende Nederlands kampioen bij de SuperMoto er aan wennen dat elk missertje genadeloos wordt afgestraft.
John Mooiman
“Ik kwam met de tijdstraining niet goed in me ritme, had ook nog problemen met mijn lenzen door het zweten van de warmte. Dus moest even stopen om alles weg te vegen en weer goed te kunnen zien. Het werd wel erg wazig en kon echt niet doorrijden, maar uiteindelijk toch nog een 6e tijd neergezet. In de eerste manche had ik een slechte start. De startlichten werken in België iets anders dan in Nederland. Even niet opgelet betekende iets te laat weg, maar ik lag na de eerste ronde gelukkig toch nog op plek 5. Al snel in het offroad kwam Oege de Jong voorbij, 61 jaar heel veel respect voor deze super coureur. Met zijn ervaring weet hij precies wanneer je kan passeren. Als je maar een klein gaatje laat ben je gezien bij de routenier en probeer hem dan maar weer eens in te halen, dat is bijna onmogelijk. Oege de Jong rijdt mooie lijnen , bijna perfect. Vanaf plaats 6 de achtervolging in gezet wat beetje bij beetje wel lukte. Alleen de eerste twee waren te ver weg, dat gat was veel te groot om nog goed te maken. In het off road ging het mis. Door een foutje liet ik mijn motor afslaan en werd gelijk door 3 man ingehaald. Uiteindelijk toch nog terug weten te vechten naar plaats 7.
In de 2e manche mocht ik als 3e starten, het was een super start en lag gelijk op plaats twee. In het off road kwam Michel van der Zanden me voorbij, ik kon wel aanpikken en wilde in zijn spoor naar de leider in de wedstrijd rijden. Hij ging er vlot voorbij maar wat ik ook probeerde op de Tafelberg zette ik de aanval nog eens in. Ronny ( …. Red.) sprong iets minder ver dan ik en was eerder op de grond. Hij kwam iets naar rechts om de binnenbocht te pakken en daar zat ik precies. Ik kwam met mijn stuur op zijn stuur en lagen we alle bij op de grond. Ik had iets minder gas moeten geven, nu ging ik over de kop. Stuur krom en het remhandel van de voorrem naar beneden gebogen waardoor remmen niet lekker meer ging. Ben wel weer opgestapt en nog van plaats 25 naar plaats 13 gereden. Baal flink was een stomme fout, weer geblesseerd aan hand en voet en geen super finale. De troost finale bleef over en die moest en zou ik rijden. Teambaas Arjan Schouten adviseerde me sterk om die over te slaan. “ John je moet je lichaam rust geven, het is op” was de wijze raad die ik in de wind sloeg. Johan heeft de motor gerepareerd. Uiteindelijk 8e geworden. Respect voor het team die me geweldig heeft geholpen en voor al Arjan Schouten die er weer was na een pittige schouderoperatie.”
Renzo van der Hoek
“Zaterdag waren de trainingen. We konden 2 keer trainen die had ik ook hard nodig want het was weer een totaal ander circuit dan we normaal in Nederland rijden. Ik moest er heel erg aan wennen. Zondag ging de kwalificatie redelijk. Ik reed een 13e tijd en mocht van de 5e rij starten. De start van de 1e manche ging heel goed, ik kon wat open plekken vinden en schoot bij de start al een hele groep voorbij maar was al snel ook weer wat plekken verloren. Ik reed een hele tijd 9e maar halverwege de wedstrijd gaf ik net te veel gas bij de bocht uitgaan en mijn achterwiel schoot weg. Daardoor veel plekken verloren en 2 rondes erna viel m’n motor nog eens stil dus verloor ik nog meer plekken en eindigde jammer genoeg als 18e. De start van de 2e manche was stukke minder en verloor juist daar veel plekken en ik moest tijdens de wedstrijd heel veel moeite doen om nog rijders in te halen. Ben uiteindelijk 11e geworden. In de superfinale moest ik als 36e starten en ben naar plek 13 gereden, vlak achter de 12e man. Meer zat er niet in.”
Bryan van der Hoek
“Het was jammer dat ik niet kon rijden in Bilstain, maar het was erg leuk te zien dat mijn vader reed op mijn motor. Zaterdag ging hij trainen en dat zag er al goed uit. Zondag had hij een 19e plek bij de tijdtraining en de 1e manche werd hij 20e de 2e manche viel hij uit omdat hij te vermoeid was en fouten begon te maken. Hij heeft heel erg weinig conditie. Ik vond het super leuk om te zien en ik vond dat hij het ook goed deed. Maar kan echt niet wachten op 19 juli, de Endurance in Lelystad. Ik heb straks 6 weken niet gereden, dat is veel te lang!”