Een voetballer die elke trainer wel in zijn selectie wil hebben. Voor Rozenburg heeft Leon Nigg zeker een plekje in zijn hart. Hij speelde onder Leo Dekker al een seizoen voor Rozenburg, vertrok weer na dat seizoen. Onder Rob Vuik kwam Leon terug speelde lange tijd als rechtspoot op de linksbackpositie. Werd wat geplaagd door blessures maar altijd een speler waar je op kon vertrouwen. Altijd een voldoende en nooit zuren als hij op de bank zat na een blessure. Als we dan met Leon Nigg spraken was het altijd 'De trainer bepaald, mijn kans komt weer'.
Rijnmond Hoogvliet Sport
Leon Nigg is zeker geen broodvoetballer. "Voetballen doe je voor je plezier, met je hart, het is een passie. Voetballen heb ik nog nooit gedaan voor mijn portemonnee", vertelde Leon nadat hij het besluit kenbaar had gemaakt sportpark West te verlaten. "Poortugaal kan ik op de fiets heen en Rozenburg is toch veel met de auto en uiteindelijk is dat de reden", vertelde Leon. "Rozenburg is best wel mijn cluppie geworden en soms op de bank en veel nieuwe spelers is zeker niet de reden. Ik ga concurrentie nooit uit de weg." De roots van Leon Nigg liggen bij Rijnmond Hoogvliet Sport. Hij is er in de jeugd begonnen en als 17 jarige zijn eerste minuten in het eerste elftal gemaakt. Hans de Rover was de trainer die Leon Nigg liet debuteren. Veel wedstrijden in het eerste elftal van de Hoogvlieters gespeeld, maar ook wel eens op het tweede plan geraakt als het met een trainer niet klikte of het even wat minder ging. Op de 3 seizoenen Rozenburg na heeft Leon Nigg altijd voor RHS gespeeld en nu gaat het verhaal verder bij Poortugaal.
Wat ging er mis in het eerste jaar onder Leo Dekker
"Ik ben toch wel een beetje een gevoelsmens. Ik heb nog nooit echt voor geld gespeeld. Voor mezelf had ik het gevoel dat ik toch wel redelijk speelde in dat jaar onder Leo Dekker. Maar ik raakte geblesseerd aan mijn meniscus en daaraan ook geopereerd. Bij het spelen op het kunstgras ging het toen mis. Ondanks dat het een beetje tegen zat door die blessure wilde ik toch wel graag bij Rozenburg blijven. Maar ik hoorde verder niets van de club of de trainer en dat deed toch wel een beetje pijn. Voor mezelf besloten om dan maar te vertrekken. Bij toeval belde ook de toenmalige trainer van RHS me op met de vraag of ik niet terug wilde komen en dat heb ik toen gedaan. Maar ik was Rozenburg nooit vergeten, prachtige club had het prima naar mijn zin gehad en ben teruggekomen."
Altijd een voldoende nooit klagen
"Vroeger was je blij als je op de bank mocht bij het eerste, zo ben ik nog opgevoed. Natuurlijk speel je liever, maar de trainer beslist, hij maakt de keuzes. Bij Rob Vuik als rechtspoot ook veel als linker verdediger gespeeld. Dat was wel wennen maar Vuik vond dat de beste oplossing. Rob heeft me ook toen het privé even wat minder goed ging geweldig opgevangen. Ik kwam weer naar Rozenburg omdat ik het bij RHS niet goed kon vinden met de trainer. Heb daar niet veel woorden aan vuil gemaakt, ben eigenlijk best wel een rustige jongen, maar mijn spullen ingeleverd en me bij Rozenburg gemeld. Ik wist dat ik niet gelijk in de basis zou komen maar toch veel gespeeld en na een blessure dan wel weer even op de bank maar toch steeds weer teruggekomen in de eerste elf. Ook het afgelopen seizoen onder Dennis Zaal het geweldig naar mijn zin gehad."
Poortugaal
"Ik woon dicht bij Poortugaal. Tijdens de winterstop was ik al eens benaderd door John van Leeuwen (trainer Poortugaal red.) wat ik na het seizoen zou gaan doen. Ik heb toen aangegeven het verschrikkelijk naar mijn zin te hebben bij Rozenburg en eigenlijk daar het liefst zou blijven. Maar ook de deur op een kiertje te houden in verband met mijn lastige privé situatie. Het was een echt lastige keuze maar ik ga naar Poortugaal, toch wel een beetje met pijn in mijn hart. Wat ik moet verwachten weet ik eigenlijk niet zo goed. Ondanks dat ik ooit als middenvelder en aanvaller ben begonnen zien trainers in mij toch een verdediger. Het is de bedoeling om centaal in de verdediging te gaan spelen. Van RHS komt er ook nog één en waarschijnlijk van Feyenoord nog een paar jongens die ik ook wel ken. Poortugaal heeft wel wat jonge talenten waar ze wel een ouder iemand bij wilde hebben en dat ben ik dus. Wat het precies wordt zien we wel, als je positioneel goed staat hoef je niet zo snel te zijn. Zelfs in de spits niet, wie zei ook alweer 'Een kwestie van op tijd starten'. Bij Rozenburg heb ik twee prachtige jaren gehad en het voetbalplezier weer terug gevonden. Ik vertrek met opgeheven hoofd, geweldige tijd met de jongens geen één uitgezonderd. Jammer dat we elkaar in de competitie niet tegen komen, maar dat is niet anders."