Natuurlijk was de gelijkmaker in de allerlaatste seconde buitenspel, zuur om zo als nog de overwinning uithanden te moeten geven tegen Charlois. Daar was iedereen het na-afloop wel over eens, maar Rozenburg liet te veel kansen onbenut en dan is een oude voetbalwet ‘Als je ze zelf niet scoort, scoort de tegenpartij wel.’
Rozenburg moest het in Rotterdam stellen zonder de geschorste Jordie de Groot en de geblesseerde Lennart Quak, Paul Santra en Maik den Ouden die hooguit een halfuurtje kon spelen. In de warming-up kwam daar Joris van Driel nog bij. “Had er dinsdag op de training al een beetje last van”, vertelde Joris van Driel over zijn hamstring blessure. “Donderdag niet getraind dus een paar dagen extra rust. In de warming-up voelde het niet goed, moest me een keertje strekken en gelijk weer veel pijn dan kan je beter niet beginnen.” Het was een wedstrijd waar Charlois het meeste balbezit had zeker in de eerste helft, maar een goede doelman van Rozenburg op haar pad trof die zijn ploeg een aantal keren in de wedstrijd hield. 
Maar ook een wedstrijd waar Rozenburg kansen kreeg om de wedstrijd naar zich toe te trekken en dat verzuimde. “Buitenspel, lijkt me duidelijk toch”, waren de eerste woorden van de teleurgestelde Bryan van der Laan. “Maar we roepen het ook over ons zelf af. We komen 1-2 voor en gaan weer achteruit lopen. Charlois gaat drukken en dan gaat de bal er in de laatste seconde overheen, buitenspel maar de scheids laat het gaan. We krijgen een aantal kansen, ik weet niet wat dat is maar die moeten er gewoon in. We missen killersinstinct denk ik. We hadden zeker met 1-3 of zelfs 1-4 voor moeten staan. Nu wordt het heel lastig met de winst van Rhoon is het gat nu zespunten. De derde periode is ook ver weg met in die periode al een verlies en een gelijkspel. Eventueel een vervangende periode als die er al komt. Op dit moment allemaal meer dan lastig.” Rozenburg kwam in de 31e minuut aan de leiding. Floris van den Heuvel werd in de zestien aangespeeld en vooral vrijgelaten en tekende voor zijn ‘tiende’ van het seizoen. De voorsprong van Rozenburg was misschien een beetje tegen de verhouding in, maar geen mens in het Rood Gelen kamp die daarom maalde. Ondanks dat het team van Dennis Zaal, Rozenburg, op veel plaatsen was gewijzigd leek de ploeg aan de Oldegaarde verder geen averij op te lopen in de stand op de ranglijst en om in het spoor te blijven van koploper Rhoon.
Nadat de tweede helft goed en wel opgang was bracht Mike van Dijk de ploegen weer op gelijke hoogte, 1-1. Voor Rozenburg een domper, maar een paar minuten later had Bryan van der Laan Rozenburg weer aan de leiding geholpen. Met een prachtige actie van Sander Arkenbout werd Van der Laan, van zeker twintig meter, in stelling gebracht. De fluwelen trap was dit keer ook nog hard en stijf in het kruis, doelman van Charlois Wesley de Vos kansloos. Rozenburg leek op een moeizame maar zeker gezien de krachtsverschillen verdiende overwinning af te stevenen. Tot de laatste seconde van de wedstrijd. Vanaf de tribune door het Charlois publiek gescandeerd ‘hij niet’ en het antwoord van de Rood Gele aanhang ‘echt wel’. In dit soort situatie is het ook lastig voor de man met de vlag, die mag pas vlaggen als een speler die buitenspel staat of stond in het spel betrokken wordt. Invaller Raymond Verschoor werd een lange bal van achteruit aangespeeld en omspeelde al dan niet buitenspelpositie Rozenburg doelman Stephan van Asperen om de bal panklaar te leggen voor Ingmar Elias die de gelijkmaker op het bord zette. De wedstrijd gespeeld, gepaste vreugde bij de thuisploeg en frustratie, ongeloof en woede bij de gasten uit Rozenburg. Succes deze competitie lijkt opeens verder weg dan ooit.
