De emotie regeert, waar vertrouwen nodig is, lijkt onlosmakelijk verbonden aan het hedendaagse voetbal. Afgelopen zaterdag was er weer een overwinning voor Rozenburg en zijn de kleine donkere wolken weer even opgetrokken boven sportpark West, als die er al waren. Rozenburg heeft een spelersgroep die de voetjes moeten laten spreken, een brede selectie waar er maar 11 kunnen spelen en in een prestatie elftal kan op de bank zitten ook een positieve uitwerking hebben op het verloop van de wedstrijd. Natuurlijk was de eerste wedstrijd van deze competitie, tegen DRL, beneden alle peil en moest er iets gebeuren om meespelen voor promotie niet al in een vroeg stadium overboord te moeten gooien.
Coach Dennis Zaal had Nick de Bil en Floris van den Heuvel buiten de basis gelaten en kregen ook Paul Santra en Vince Lissenberg een plaatsje in de dug-out. Wel speelde Rozenburg met twee spitsen, vijf middenvelders en drie verdedigers. Joel da Veiga Martins maakte zijn opwachting in de competitie en de spits kreeg Rozenburg routinier Lennart Quak als maatje in de frontlinie. 
Al in de eerste vijf minuten had de wedstrijd beslist kunnen zijn en hadden de beide spitsen van Rozenburg een beetje pech met de afwerking. Zinkwegse Boys enigszins bekomen van de eerste schrik kreeg in de 11e minuut een cadeautje. Rozenburg doelman Stephan van Asperen haalde binnen de beruchte lijnen een speler, Koen van de Ende, neer en mocht Mike Fiere van elf meter in twee keer raak schieten en stond de thuisploeg op een achterstand. “We komen een beetje ongelukkig op achterstand”, keek Bryan van der Laan terug op de 0-1. “Ja, één momentje niet scherp en komen ze er door. Misschien niet helemaal slim van Stephan (van Asperen doelman Rozenburg, red.). Maar zo erg was het allemaal niet Steef krijgt er niet eens een kaart voor,wel een penalty. Ondanks de tegenslag bleven we wel voetballen en creëerde kansen.” De Rozenburg doelman stopte in eerste instantie nog wel de inzet van Fiere, maar in de rebound moest hij zich gewonnen geven. Zinkwegse Boys kon een uur lang de voorsprong vasthouden maar de thuisploeg had ook wel pech. Paal, lat maar ook prima reddingen van Zinkwegse Boys sluitpost Stephan van Ruiven zorgde er voor dat het thuispubliek er nog niet helemaal gerust op was.
“Zeker weten een terechte overwinning”, is er bij Bryan van der Laan geen spoortje wat er op wijst te twijfelen aan de capaciteiten van dit Rozenburg. “Ondanks die tegenvaller door die penalty denk ik dat als Zinkweg met de rust op een 5-1 achterstaat ze ook niet mogen klagen. 
We hadden wat kansen en daar moeten er zeker drie van in. Dat gebeurt dan niet maar we blijven voetballen en in de tweede heft maken we het af. Zelf mocht ik er nog twee maken. Die eerste kreeg ik de bal kreeg ik de bal lekker aangespeeld kon een actie maken en krul hem lekker in de verre hoek. De tweede na een snelle vrije trap van Nick de Bil via Sander Arkenbout die, nadat ik in het gat achter de verdedigers was gelopen, een perfecte steekpass gaf en de keeper kansloos. Een heel ander Rozenburg dan vorige week en in de voorbereiding. Niemand is zeker van zijn plek en is er een behoorlijk statement is afgegeven. Dit is denk ik wel het Rozenburg wat we willen zien”. In de 68e minuut maakte Joel da Veiga Martins zijn eerste voor Rozenburg en nadat Bryan van der Laan de 3-1 had gemaakt mocht de ingevallen Floris van den Heuvel nog de eindstand op het bord zetten, 4-1.
