Na vier wedstrijden is duidelijk dat Rozenburg in een dalletje zit daar niet zomaar uitkomt. Stond er vorige week tegen ’s Gravendeel een ploeg op het veld die voor elkaar door het vuur ging was daar afgelopen zaterdag tegen Pernis niets meer van terug te zien. Rozenburg verloor op het eigen sportpark, en dat komt niet zo heel vaak voor, van Pernis. En met alle respect voor de tegenstander, van een ploeg die op West de eerste punten van deze competitie kwam halen. En voor de competitie was er voor Rozenburg maar één doel, promoveren of zelfs kampioen worden. Kreten als we gaan Rozenburg weer op de kaart zetten. Van dat alles is tot nu toe niet veel te zien, zeker afgelopen zaterdag tegen Pernis niet.
Een makkelijk gegeven penalty, tegen Rozenburg. Een handsbal van Pernis binnen de beruchte lijnen. Een keeper van de tegenpartij die buiten de zestien de bal met de handen aanraakt, waren rand verschijnselen. Het is een groot misverstand dat een keeper bij ‘Hands’ buiten de zestien rood moet krijgen. Hij krijgt alleen rood bij een handsbal buiten de zestien als hij een duidelijke scoringskans of een doelpunt voorkomt. Maar moet het van (papieren) kwaliteit bulkende Rozenburg zich daarmee bezighouden, nee. 
Hand in eigen boezem, bij zowel de spelers als ook de technische staf, om te winnen moet je meer doelpunten maken dan de tegenstander. Dit team moet kunnen winnen van bijna elke tegenstander in 3D, in welk systeem ze ook spelen en welke spelers er op de bank zitten of in het veld staan. “Ik heb geen idee wat er aan de hand is met Rozenburg”, vertelde Bryan van der Laan. “Dit is geen ploeg om van te verliezen. We geven ze gewoon de gelegenheid om te voetballen. We komen snel op 1-0 en is er niets aan de hand, minuutje later hangt de bal er bij ons in. Zwak verdedigd en dat begint al op het middenveld. Dan krijgen we een penalty tegen, beetje zwaar denk ik en staan we achter. Er staat bij ons zoveel kwaliteit in het veld maar het komt er niet uit, geen idee waar het aan ligt. Komen we toch nog op 2-2 en geven we het weer weg. Glijden weg achterin en staan we weer achter, of het scherpte is? Dan gaan we pompen zonder overtuiging, creëren niets en dan verlies je de pot. Zo wordt het lastig. Het moet anders maar dat roepen we al weken, maar het gebeurd niet. Iemand moet het voortouw gaan nemen, misschien moet ik dat doen. Het zit niet in me maar er moet iets gebeuren. Als we zo doorgaan wordt het een moeilijk verhaal dit seizoen, een beetje geluk mag overigens ook wel dit seizoen. Maar het begint bij jezelf.”
Na 6 minuten had Lennart Quak de 1-0 van zijn schoen laten vertrekken. Het was uit een vrije trap van Bryan van der Laan. Rozenburg op weg naar een makkelijk middagje, maar niets was minder waar. Bijna gelijk uit de aftrap was het Kevin Kroon die uiteindelijk profiteerde van geklungel op het middenveld en met een strak schot Rozenburg doelman Stephan van Asperen verraste. Over en weer zijn er dan wat kansjes of noem het mogelijkheden tot in de 12e minuut scheidsrechter Opdam besluit de bal op de stipte leggen. Het was Vince Lissenberg die Kevin Kroon binnen de beruchte lijnen van een doelpunt afhield. Jeffrey Schroevers stuurde de Rozenburg sluitpost naar de verkeerde kant en stond Pernis op voorsprong. 
Naar de thee met een achterstand voor de thuisploeg waar Joel da Veiga Martins en Vince Lissenberg nog dicht bij de gelijkmaker waren.
Na de rust bleef Lennart Quak licht geblesseerd in de kleedkamer achter en werd vervangen door Floris van den Heuvel. Rozenburg oogde niet als de ploeg die op het eigen sportpark de zaken ging rechtzetten. Na een kwartiertje wat wisselingen bij Rozenburg. Rechtsachter Ruud Hakbijl werd bedankt voor bewezen diensten en kwam Paul Santra in de ploeg. Santra ging voor de verdediging spelen en daardoor werd Jordie de Groot naar het centrum van de verdediging gestuurd door trainer Dennis Zaal. Sander Arkenbout zorgde in de 62e minuut voor de 2-2. Door een mêlee van spelers wist hij Pernis doelman Jeffrey Meijboom te verrassen. Wat geharrewar over al dan niet hands in de zestien door een Pernisse verdediger, die op de grond lag en eigenlijk geen kant op kon. In het laatste kwartier moet Rozenburg dan opzoek naar de overwinning. Maar als Jordie de Groot dan wegglijd op het middenveld is de weg vrij voor May Glen en staat er 2-3 op het scorebord. Pernis stroopt de mouwen op en strijd bijna met de moed der wanhoop voor succes. En Rozenburg is niet instaat een laatste offensief een beter resultaat op het scorebord te zetten. Met als gevolg een nederlaag op het eigen sportpark West tegen Pernis. Met twee verliespartijen een overwinning en een gelijkspel na vier wedstrijden doe je niet mee in de kop van de ranglijst.Dan telt (papieren) kwaliteit niet.
