Het had een wedstrijd moeten worden waar twee ploegen vrijuit konden spelen. RHS al in voorbereiding op de nacompetitie en voor Rozenburg stond er niets anders op het spel dan de hondstrouwe aanhang te belonen met een prachtige pot voetbal. Alleen Rijnmond Hoogvliet Sport was zeker de tweede helft instaat een aardige pot op de slechte grasmat te leggen. Thuisclub Rozenburg bleef ver onder de maat met inspiratieloos voetbal hunkerend naar het einde van de competitie.
Alleen de hondstrouwe supporters hadden het strand, de zwembaden en de pretparken links laten liggen om hun Rozenburg, dit seizoen, nog één keer aan het werk te zien. Het begon met een afscheid van spelers en de daarbij behorende bloemen. Vooral Lennart Quak (verhinderd), keeperstrainer Hans Verhart (verhinderd) doelman Stephan van Asperen (99 wedstrijden in het eerste team) en Sander Arkenbout werden met name genoemd, maar ook Ruud Hakbijl, Silvio Spiessens en Mitchell de Zeeuw zullen volgend seizoen het rood gele shirt niet meer om de schouders dragen. 
Na een kwartiertje spelen de eerste tegenslag voor Rozenburg. Nick de Bil moest het speelveld verlaten met een enkelblessure. Omer Ayyildiz was zijn vervanger. Zowel Rozenburg als ook RHS speelde wat afwachtend. Beide ploegen hebben snelheid in de voorhoede maar het rendement bleef vooral in de eerste helft wat uit. In de 25e minuut kwam Rozenburg aan de leiding, een beetje geholpen door het veld en keeper Arjan Jongerius, 1-0. De hard werkende Vince Lissenberg was een paar minuten later dicht bij verdubbeling van de score, maar RHS heeft een ervaren doelman en vond één keer capituleren wel genoeg, afgelopen zaterdag op sportpark West.
Na de thee bleef Sander Kraaijeveld geblesseerd achter in de kleedkamer en was Rick Tas zijn vervanger. “We hebben te weinig energie in de wedstrijd gelegd”, wilde aanvoerder Bryan van der Laan direct na de wedstrijd nog wel kwijt. “We waren overal te laat. Het was gewoon helemaal niks vandaag. We lieten de ruimtes te groot en lieten ze veel te makkelijk voetballen. We zetten geen blok, ze mochten gewoon doen wat ze wilde. Dan wordt het lastig voetballen. Dit was het voor dit seizoen, weer een seizoen met lege handen. Dit is het vijfde seizoen waar we wel willen maar kennelijk niet kunnen. Het wordt steeds lastiger. Vijf jaar geleden op het randje van de eerste klasse en nu doen we niet eens mee voor de prijzen in de derde klasse. 
We hebben het eerste half jaar gewoon niet goed gepresteerd. Maar moet de ploeg toch een compliment geven hoe we uit dat dal zijn gekropen met z’n allen. Zeker als je naar de punten kijkt. Misschien was het voetballend soms niet om aan te gluren. Je ziet ook wel dat het team meer plezier in het spel terugkrijgt. Wij, staf, spelers en iedereen die er bij betrokken is, hebben het opgepakt en dat is zeker een compliment waard. Nu gaan er zeven spelers, weg of zijn al weg en moeten we weer gaan bouwen. Zijn wat jonge spelers bij afwachten hoe die dat in een eerste elftal gaan doen. Als ik terug kijk de eerste helft van dit seizoen snel vergeten, door de ondergrens gezakt. En de positieve dingen uit de tweede helft meenemen”, besluit de aanvoerder en topscoorder van dit seizoen zijn verhaal.
In de tweede helft liet RHS duidelijk zien waarom zij de derde periode hebben gewonnen en wilde zeker ook van Rozenburg winnen om tweede te worden in de stand op de ranglijst deze competitie achter kampioen NSVV. In de 50e minuut de gelijkmaker door Chrisiaan Fontes de Mello en in de 63e minuut was ook Fontes de Mello verantwoordelijk voor de voorsprong van RHS, 1-2. Een minuut later werd het zelfs 1-3 door Runell Martes met een prachtig afstandschot. Als Michael Birnie er dan ook nog 1-4 van maakt laat RHS de teugels wat vieren en zijn de gedachten van coach Klaus Lingen bij volgende week. En voor Rozenburg was het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Moussaoui een bevrijding en was het moeilijke seizoen 2017-2018 geschiedenis.
