Het was niet makkelijk op het regenachtige en koude sportpark van Alexandria’66. De druk op de schouders van de ploeg van coach Nauta was groot, verliezen zou betekenen in de gevarenzone. Bij winst aansluiten in de middenmoot en zelfs terug in het linkerrijtje bij gunstige uitslagen. Zo dicht ligt het allemaal bij elkaar in de tweede klasse D. Elke week een finale, zo lijkt het. Dit keer won Rozenburg in Rotterdam met 0-1.
Ploegen waren niet alleen qua punten aan elkaar gewaagd, maar ook bij het spel wat de beide ploegen op de mat legden was er evenwicht. Bryan van der Laan had in de beginfase, er stonden 4 minuten op de klokken, de beste kans om te scoren, maar kon de bal niet achter doelman Merrick Leynse krijgen. Veel kansen werden er ook niet gecreëerd door beide ploegen. Nabil Padmadisastra Sharf was wel een handenbindertje voor de Rozenburgse defensie. Rozenburg speelde met een 1-4-3-3 formatie en moest het gevaar komen van de zijkanten, waar Floris van den Heuvel en Bethslot Woldeamanuel voor de snelheid en de actie moesten zorgen. Deels lukte dat ook wel, deels had Alexandria een antwoordt. Op de constante dreiging van Nabil Padmadisastra Sharf was de thuis ploeg niet instaat om de solide opperende defensie van Rozenburg het erg lastig te maken.
In de tweede helft een bijna zelfde beeld als in de eerste helft. Rozenburg iets gevaarlijker, maar echte uitgespeelde kansen waren zeldzaam. Verdedigend was er wel wat gebeurd bij de Rood Gelen ten opzichte van de laatste wedstrijden. Geen risico en als de bal het sportpark uit moest, dan was dat maar zo. 
Zeker het centrale duo Maik den Ouden en ELroy van Seventer gingen voor in die strijd. De NUL was heilig in Rotterdam en dat was de laatste wedstrijden wel eens anders. De communicatie klopte en eigenlijk was er maar één situatie waar Rozenburg sluitpost Silvio Spiessens, die een goede wedstrijd speelde, zijn ploeg voor een achterstand moest behoeden. In de 57e minuut was het eerst Abed Kayyal die in een één op één in de Rozenburg doelman zijn meerdere moest erkennen en in de rebound was de Rozenburg doelman weer te sterk nu op een inzet van Raykeem de Meer. Naar mate de wedstrijd vorderde leek een gelijkspel de uitkomst. Maar Rozenburg stroopte de mouwen nog eens extra op in de slotfase. De Rood Gelen drukte de thuisploeg van coach Michel Groeneweg meer en meer tegen de eigen zestien aan en wilde vol voor de overwinning gaan. Coach Nauta had Patrick Struijk gewisseld voor Bethslot Woldeamanuel, Regillio van Buuren kwam voor Paul Santra en Onur Zaif voor Marnix Sonneveld. In de 83e minuut kon Alexandria doelman Merrick Leynse een schuiver van Bryan van der Laan nog onschadelijk maken, maar in de 87e minuut was het weer de aanvoeder van de Rood Gelen die dit keer de doelman, uit een niet eens zo makkelijke hoek, en zijn complete verdediging het nakijken gaf. De ontlading bij de hele ploeg uit Rozenburg was groot. De treffer werd bijna gevierd alsof het promotie was. Het harde werken, geloof in eigen kunnen en vooral defensief gedisciplineerd spelen had zich uitbetaald. Er komen nog lastige wedstrijden in deze competitie, maar Rozenburg heeft weer aangetoond minimaal in deze klasse thuis te horen en dat niveau ook aan kan, alhoewel er nog veel arbeid is voor coach Nauta als dat ook met mooi voetbal moet gaan gebeuren.
Aanvoerder Bryan van der Laan.
“Deze kwam echt uit de tenen. Het harde werken wordt beloond vandaag. Het voetbal was niet altijd even mooi om te zien denk ik, maar met de inzet die we getoond hebben een mooi resultaat. We hadden het ons makkelijker kunnen maken door te scoren in de eerste helft. Al na een paar minuten had die bal erin gemoeten. Raakte die bal verkeerd, vreemde stuit. Normaal gaan ze erin nu niet. Toch hebben we wel wat mogelijkheden gehad die eerste helft. We moeten beter met de keuzes omgaan. Wat zuiniger met de eindpass dan maak je het jezelf wat makkelijker. In de rust is er niet zoveel gebeurd. 
Je weet dat je hier resultaat moet halen. Dat beseffen we heel goed en dat was denk ik ook te zien. We vochten voor elke meter en uiteindelijk resulteert dat dan in een 0-1 overwinning. We speelde met 3 spitsen en dat voelde wel weer vertrouwd. Floris had een aantal goede voorzetten die er zo in kunnen, maar ook een aantal waar ik van dacht dat moet beter. Hij komt van een blessure en mist nog wat ritme, dat komt vanzelf als hij speelminuten krijgt. We zijn er in blijven geloven. We waren denk ik de betere ploeg. Alexandria speelt veel te opportunistisch. Hoe we vandaag hebben verdedigd, zeker in de tweede helft meedogenloos, dat is wat anders dan wat we de laatste wedstrijden hebben gezien. Sil (Silvio Spiessens, red.) pakt er twee keer achter elkaar ook die er in kunnen vliegen. Natuurlijk daar staat hij voor, maar als je opeens in het eerste staat en je kunt je zo onderscheiden is dat heel lekker voor hem en goed voor het elftal. Dan krijg ik nog twee vrije trappen, natuurlijk probeer ik het dan. Die eerste raakte ik niet lekker en die tweede pakt de keeper wel aardig. Dat doelpunt was er één uit het boekje, Nick er overheen er onderkomen dat voelen we aan. Hij weet wat doe en gaf die bal eigenlijk in de blind en ik kon die bal er lekker net voor de keeper in stiften of schieten wat je wil. Dan is er een ontlading, hard werken beloond, niets gestolen. Dan komt de hele bank en dan zie je hoe iedereen met elkaar meeleeft, de hele ploeg. Nu verder met hard werken en mentaliteit tonen. We kunnen goed voetballen, dat komt later wel weer eerst werken en vertrouwen tanken.”
