Het leek een formaliteit, de contractverlenging van Rozenburg hoofdtrainer Peter-Marcel Nauta. Maar de handtekening werd niet eerder gezet dan dat de spelersgroep had aangegeven ook graag door te willen met de succescoach. Want hoe je het ook wendt of keert, Peter-Marcel Nauta kwam en bracht Rozenburg terug naar de tweede klasse. Iets waar veel voorgangers zich stuk op hadden gebeten tijdens hun verblijf op sportpark West.
Nauta heeft niet de mogelijkheid gehad om Rozenburg, met de huidige selectie, nog verder te brengen. De coronacrisis heeft daar roet in het eten gegooid. Overigens zou dat een stap, naar de eerste klasse, een stap zijn zonder Peter-Marcel Nauta. De coach heeft niet de benodigde papieren om Rozenburg ook in de eerste klasse te kunnen begeleiden. Maar die stap lijkt nog een ver van mijn bed show op West. Doel eerst een stabiele tweedeklasse worden met een team waar het merendeel Rozenburgse roots heeft, lijkt al moeilijk genoeg. Zeker nu het er op gaat lijken dat ook dit seizoen als een verloren in de boeken zal gaan verdwijnen. Alhoewel zeker voor de coronacrisis de ploeg uitstraalde tot nog meer in staat te zijn. Daarvoor zullen we moeten wachten tot het balletje weer mag gaan rollen. Dat is de realiteit. Of zoals Peter-Marcel Nauta tijdens ons gesprek zei “Wij kunnen niet voetballen, heel vervelend om je hobby en je passie niet te kunnen bedrijven. Maar de ellende in de wereld is vele male groter dan niet kunnen voetballen. Bedrijven die op omvallen staan, mensen die hun baan verliezen, mensen die ernstig ziek zijn, om nog maar te zwijgen van de toestanden in de ziekenhuizen.”
Jullie waren er snel uit, die handtekening was een formaliteit. “Ja, in principe wel. Was wel duidelijk dat als de groep verder wilde, wilde ik ook door. Ik heb het prima naar mijn zin. Maar als de groep niet wil dan moet je ermee stoppen, duidelijker signaal kan je niet krijgen.” Waarom maar voor één seizoen? “Is eigenlijk niet ter sprake geweest. Bij vorige clubs heb ik dat ook wel vaker gedaan. Eerst voor één seizoen en dan vaak voor twee. Bij Rozenburg gaat het altijd om één seizoen. Daar is ook niets mis mee. Beetje anders door de coronacrisis, maar na een jaar of drie moet je gewoon altijd kijken of het nog past.” 
Na het eerste succesjaar kon je niets meer laten zien. Streep door je trainerscarrière? “Nee, zo voel ik dat niet. Eerste seizoen was uitstekend. Tweede seizoen begonnen we goed, zakte een beetje weg, maar had het gevoel dat we de draad weer op gingen pakken. Toen kwam corona en of dat dan een streep is door mijn carrière, vind ik niet. Iedereen heeft ermee te maken. Je ziet en leest wel dat de meeste clubs verder gaan met hun trainer. Ook lastig om iemand in deze periode af te rekenen. En wat er ooit na Rozenburg gaat gebeuren ben ik helemaal niet mee bezig. Met de papieren die ik heb is tweede klasse het hoogst haalbare. En wat verder, speelt niet bij mij. Als ik het goed naar mijn zin heb en er is een klik met de spelersgroep, de prestaties goed zijn is dat een voldoende basis. Stelde spelersgroep had het niet meer zien zitten, dan moet je afscheid nemen. Ik was dan nog wel opzoek gegaan, maar misschien was het dan wel een vierdeklasse geworden. Ik heb de ambitie om met Rozenburg naar de eerste klasse te gaan, maar dan moet ik afscheid nemen. Die papieren die ik dan nodig heb ga ik denk ik ook niet meer halen. Maar bij Rozenburg wil ik er alles uithalen wat erin zit.”
Coronacrisis
“In het begin is het heel heftig, dat was wennen. Je mist wel het contact met spelers, op het veld staan, samen iets willen bereiken. De zaterdagen zijn heel anders, het totale plaatje van een hobby/passie die je hebt. We jammer dat het zo is. Aan de andere kant, het is er. Kan er oneindig over klagen, maar dat helpt niet. Ik zal me er bij neer moeten leggen. Ik moet doen wat er van me gevraagd wordt en hopen dat we er weer zo snel mogelijk doorheen komen. Gewoon aan de regels houden.” Hoe is het contact met de spelersgroep? “Op dit moment ben ik bezig met het komende seizoen. Dat gaat allemaal telefonisch. Sommige doen wat aan hardlopen, andere weer wat met gewichten thuis. Het is ook een moeilijke tijd. Zelf ga ik in de zomer vaak wat hardlopen dat komt er nu ook niet zo van. Je moet je wel realiseren dat het amateurvoetbal is. Lastig om dan te gaan eisen, in deze lastige tijd, wat er moet gebeuren. Kijk spelers hebben buiten dat ze niet kunnen sporten ook te maken met de impact op hun privé leven en werk. En het blijven voetballers. Ze moeten een doel hebben, wedstrijden, strijden voor de winst of prijzen. Er zijn sporten waar trainen voorop staat en weinig wedstrijden zijn. Een voetballer traint om wedstrijden te kunnen spelen.”
Natuurlijk kwamen er nog veel meer items ter sprake. Hoe moet als het balletje weer gaat rollen het vervolg van het seizoen er uit zien. Met welke spelers wordt er gesproken en blijven ze bij Rozenburg. Zijn het verloren jaren voor de jonkies waar Rozenburg mee wilde bouwen. Hoe zit het met het gevaar dat oudere spelers afhaken. Natuurlijk komt er een deel 2 van ons gesprek …. Blijf ons volgen ook in deze sportloze periode.
Foto archief: trainingspartijtje samen met Sander Arkenbout