Afgelopen zaterdag wist Rozenburg in Den Haag tegen SVH, nadat het de eerste wedstrijd van Monster had gewonnen, ook de tweede wedstrijd te winnen in het bekertoernooi 2022-2023. Omdat Monster en Koudekerk de punten deelde zijn de Rood Gelen koploper in de poule. Resultaten die de afgelopen jaren wel een slechter zijn geweest. Maar punten zijn punten en de manier waarop kan beter.
Ook al vroeg in het seizoen moet coach Peter-Marcel Nauta van Rozenburg puzzelen. Geblesseerde en niet beschikbare spelers van het vorige seizoen, zet zich ook door in het nieuwe seizoen. De verdediging weer in een nieuwe samenstelling. “We moeten wat schuiven doordat Sander Kraaijeveld en Maik den Ouden niet beschikbaar zijn en ook Quintin Felomina en Xander Geveke kampen met blessures. Alain Kers gaat vandaag zijn eerste minuten voor Rozenburg maken. Ik weet van deze ploeg niet zoveel, we zullen het zelf moeten doen.”, vertelde de coach van Rozenburg voor de wedstrijd. Een ambiance die waarschijnlijk niet echt inspirerend was, een tijdstip waar ook van alles over te zeggen is, maar om vijf uur precies liet scheidsrechter Basant Chitan de bekerpot beginnen. 
En zes minuten later moest SVH doelman Anass El Makkaoui voor de eerste keer naar het net. Op aangeven van Bethslot Woldeamauel was het Szyman Joachimiak, helemaal vrij gelaten, die de keeper kon passeren. Het leek een makkelijk middagje te worden, maar Rozenburg was slordig, speelde in een veel te laag tempo om er een monsterscore van te gaan maken. Het waren vooral misverstanden en slordigheden aan de kant van Rozenburg waardoor de thuisploeg zich niet gelijk gewonnen gaf. Coach Nauta had Lars Bekker naar het centrum van de verdediging gehaald naast Elroy van Seventer en Jordie de Groot en Alain Kers en Stefano Tavares waren in Den Haag de vleugelverdedigers. Op het middenveld had Nauta naast Bryan van der Laan en Onur Zaif, Bethslot Woldeamanuel een linie laten zaken en Nick en Szymon waren de spitsen (de Bil en Joachimiak). Na een dik halfuur spelen kam de thuisploeg langszij. Joni Miguel Mateus mocht vrij uithalen binnen de zestien en liet Rozenburg doelman Benny van der Meer kansloos. Met Benny van der Meer gelijk de man die als één van de weinige een dikke voldoende behaalde in Den Haag. Rozenburg speelde vooral tegen zichzelf, slordig en in een veel te laag tempo. Dat de Rood Gelen veel beter kunnen lieten ze twee minuten na de gelijkmaker zien. Een vloeiende aanval, een prima voorzet van Nick de Bil en een tweede treffer voor de Poolse Rozenburger Szymon Joachimiak in de 32e minuut. Nog voor de thee kon SVH niet profiteren van een misverstand of noem het geklungel in de achterhoede bij Rozenburg en bleef de 1-2 ook de ruststand.
Het moest allemaal een stapje sneller en nauwkeuriger om SVH simpel naar de slachtbank te leiden. Ondanks de ongetwijfeld goede bedoelingen waarmee Rozenburg uit de kleedkamer kwam en de snelle goal in de 5e minuut van de tweede helft van Nick de Bil, een schuiver uit een niet eens makkelijke hoek, kon Rozenburg het niet opbrengen vol gas door te gaan. Nog een paar keer moest Rozenburg doelman Benny van der Meer zijn kunnen tonen. Onur Zaif die er na tien minuten in de tweede helft met een kuitblessure vanaf moest, werd vervangen door Ibrahim Ayyildiz, en een doelpunt van Stefano Tavares in de 18e minuut. Overigens een doelpunt in de korte hoek, die misschien uit een onmogelijke hoek vlak voor de achterlijn, in de korte hoek voor de doelwachter van SVH natuurlijk nooit binnen mocht vallen. In de 20e minuut dan nog een doelpunt van SVH waar dit keer Faissal Jekhmane die vrij werd gelaten in de zestien en was de eindstand bepaald op 2-4. De laatste 20 minuten probeerde SVH nog wel te voetballen, maar treffers leverde dat niet meer op.
Aanvoerder Bryan van der Laan
“Wat dit voor een potje was, geen flauw idee. Leek wel een benefietwedstrijd. Slecht van beide kanten, denk ik. Als je naar de eerste helft kijkt. Veel te laag tempo, slordig in alle linies. Er zat geen energie in bij ons. Als je wel op honderd procent speelt en niet op 80 of nog minder loop je hier overheen met dubbele cijfers. 
We gaan natuurlijk niet op voorhand hier naar toe om onder de maat te presteren. Het gebeurt wel, we hebben zeker genoeg mogelijkheden gehad. In de tweede helft werden de ruimtes veel te groot. We komen de kleedkamer uit met de opdracht een tandje bij. Dat proberen we dan ook wel, maar vaak na verovering van de bal die bal ook weer gelijk inleveren, over de zijlijn of een blinde bal naar voren. Dan kan je tempo spelen, maar dat helpt niet. Dat we vooral achterin in een andere opstelling moesten spelen moet niet uitmaken. Die jongens hebben daar vaker gespeeld en weten wat ze moeten doen. Volgende week nog zo’n bekerpotje. Het moet wel beter en stappen gaan maken richting competitie. Op deze manier kunnen we de competitie niet in, zeker niet op de manier die we willen. We willen toch wel bovenin meegaan doen dan moet er wat anders op de mat dan dit. Maar we hebben wel zes punten na 2 wedstrijden en dat is wel eens anders geweest.”
