Een wedstrijd waar niets meer op het spel stond. Rozenburg had zich al eerder veilig gespeeld en speelt ook volgend seizoen in de derde klasse. Natuurlijk het afscheid van Jordie de Groot die 395 keer het shirt van Rozenburg droeg en ook een afscheid van spelers die Rozenburg gaan verlaten. Maar het begon allemaal met een eervol onthaal van de kampioen.
Een wedstrijd waar niets meer op het spel stond, maar met ploegen die wel wilde voetballen. Rozenburg iets nadrukkelijker op zoek naar de winst in de beginfase van de wedstrijd op een zonovergoten sportpark West. Al bij de eerste aanval van de Rood Gelen ging de bal op de stip. De meeste toeschouwers zochten nog hun plekje op toen Bryan van der Laan zich melde voor het vonnis. Een zekerheid in de ogen van velen, maar ook Van der Laan kan missen vanaf elf meter. “Nog nooit gebeurd in zeven jaren Rozenburg”, vertelde Bryan van der Laan na afloop. “Raakte de bal helemaal verkeerd. Een stiftje door het midden speelde door mijn hoofd, maar je ziet het kan mij ook gebeuren.” 
Rozenburg bleef in die beginfase fel op de aanval spelen en kreeg nog meer kansen om op voorsprong te komen tegen de kampioen. En dan een voetbaltegeltjes uitspraak. ‘als je zelf niet scoort doet de tegenstander dat wel’, en dat gebeurde ook. Junior Albertus werd even vrijgelaten in de zestien, haalde verwoestend uit en liet Rozenburg doelman Silvio Spiessens kansloos achter. Het was die eerste helft een heerlijk partijtje om naar te kijken en werd het publiek verwend met voetbal dat je niet elke thuiswedstrijd van de Rood Gele te zien was dit seizoen. Natuurlijk is HBSS ook een ploeg die wil en kan voetballen, daar lopen geen houthakkers in.
De tweede helft stond na een minuut of tien in het teken van de wisselingen en het afscheid. Eerst nog twee minuten na de thee de gelijkmaker van Tim Bekker, 1-1. Opnieuw de voorsprong voor HBSS door Junior Albertus, 1-2. En mocht ook aanvoerder Nick de Bil zijn doelpunt maken in de tiende minuut, 2-2. Als dan het moment aan was gebroken om afscheid van Jordie de Groot te nemen, laste de scheidsrechter, een beetje vroeg maar gelijk een drinkpauze in. Bethslot Woldeamauel wilde afscheid nemen met nog een doelpunt en toen de handjes geschud waren en het weer over voetbal ging, prikte de vertrekkende aanvaller, die ze zeker gaan missen op West, de bal achter HBSS doelman Steven Lugtmeijer, 3-2. Marruchen Zimmerman profiteerde nog van een misverstand in de verdediging van Rozenburg en met zijn doelpunt kwam de eindstand op het bord. 3-3. Een stand waar iedereen wel mee kon leven. Interim coach Erik van de Ridder had nog wat applaus wisseling doorgevoerd voor Bryan van der Laan en Bethslot Woldeamanuel en had hij in de tweede helft de terug van vakantie en afscheidnemende Stefano Tavares nog wat speelminuten gegeven. Ook HBSS coach Toon Wolters wisselde nog wat spelers en leek het niet ten goede te komen van het spel. Zeker, meer dan een uur, werd het publiek verwend door de beide ploeg op meer dan aantrekkelijk voetbal. Rozenburg coach Erik van de Ridder kan terugkijken op succes, na de trainerswissel hield hij, samen met zijn ploeg, Rozenburg in de derde klasse.
Aanvoerder Nick de Bil
“Je ziet als je een meer voetballende ploeg tegenover je hebt, is het zo lekker voetballen. Zij zakte soms ook in en lieten ons opbouwen. Lieten mij bijna de hele eerste helft één op één staan dat was niet zo slim. Als we de eerste helft met 4-0 voorstaan hadden ze niets kunnen zeggen. Dan die vroege strafschop van Bryan, heeft er volgens mij in zeven jaar niet één gemist. Ik denk dat we de eerste helft het beste voetbal speelden van het hele seizoen. We hebben denk ik vier honderd procent kansen hebben gecreëerd. De jongens zijn kampioen geworden die wilde we netjes ontvangen. Dan krijg je die wissels, hoort er denk ik bij, zeker in wedstrijden waar het ook kan. 
In de kleedkamer hadden we al met Jordie wat gedaan als groep, cadeautjes en ff een toespraakje. Ook de jongens die gaan vertrekken een waardig afscheid. Meer dan tevreden over deze mooie middag. Het zit er op, of we er uit hebben gehaald wat er inzat? Een lastige vraag. Na de trainerswissel hebben we keihard gewerkt aan het zelfvertrouwen en het ontbreken van het heilig vuur terug gebracht. Zeker op de trainingen, aan de conditie gewerkt en werden we weer een redelijk lastig te verslaan team. De eerste zeven wedstrijden waren ook prima maar zijn daarna heel ver weggezakt. Er uit gehaald wat er in zat, ik denk met de kwaliteiten van deze groep we te laag eindigen. Toch na alles wat er gebeurt is bij dat we het zo hebben kunnen afmaken. We zijn toch bij elkaar gebleven en dat is best bewonderenswaardig. Bij andere clubs zie je dan toch dat het uit elkaar valt, daar zijn voorbeelden van, denk maar aan Deltasport. Nu valt het een beetje uit elkaar. Ben ook gevaagd, maar kies voor Rozenburg. Ik ben al weggeweest verschillende keren, mijn hart ligt hier en ik wil het hier afmaken. Wanneer dat is geen idee, voor mijn gevoel kan ik nog wel een poosje mee.”
