Na vijf jaar niet helemaal onbegrijpelijk dat een trainer of club besluit iets anders te willen naar de toekomst. Soms komt zo’n wisseling van de wacht te vroeg, althans zeker in de visie van sportenrozenburg. Als een club een visie heeft naar de toekomst, moet je niet steeds opnieuw beginnen. Maar hoe kijkt Rozenburg trainer Peter-Marcel Nauta naar de besluiten van de laatste weken.
We laten de trainer aan het woord over Rozenburg, zijn nieuwe club OHVV en de zaken die nog meer werden besproken, zoals de resultaten en wat de doelstellingen zijn van Rozenburg voor de rest van dit lopende seizoen. Ook komen we nog even terug op het trainingskamp. In het eerste deel van ons gesprek gaat het over het vertrek bij Rozenburg en zijn nieuwe club OHVV.
Verrast dat Rozenburg niet wilde verlengen
“Het is een beetje tweeledig. Aan de ene kant denk je na vijf jaar is er een kans dat een club zegt, we willen wat nieuws. Gevoelsmatig wel gedacht, er zitten mensen in de TC met een connectie met Ronard Venekamp en dat kan meetellen. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik zelf ook wel mijn twijfels had.” Waar kwamen die twijfels vandaan? “Toen ik het de selectie hebt verteld vroeg doelman Benny van der Meer wilde je zelf nog verder. Na mijn aanstelling is de kwaliteit van de selectie teruggelopen. Door vertrek van spelers zijn er niet voldoende spelers bijgekomen. We hebben zelf ook de poging ondernomen met jonge gasten met een Rozenburg verleden terug te halen naar West, maar die haken af. Erik van de Ridder heeft vorig seizoen nog een ultieme poging gedaan, maar je ziet hoe lastig het is. 
En de kwaliteit in de breedte van de club is niet voldoende. Laten we eerlijk zijn Rozenburg ligt uit de route en als je financieel niets kan of wil doen, waar ik zeker niet op tegen ben, moet je opleiding wel op orde zijn. We kijken en wachten nu op het team onder 18 van Erik van de Ridder, die zullen het ook niet allemaal gaan halen. Maar als ik terug kijk mooie vijf jaren. Natuurlijk zitten er ook gebroken jaren bij door corona. Maar ik denk dat ik toch een trainer ben die redelijk lang aan het roer staat en heeft gestaan bij Rozenburg. De samenwerking met de groep wat zeker prioriteit heeft is altijd goed geweest.” Wat was het mooiste bij Rozenburg tot nu toe? “Promotie naar de tweede klasse. Misschien wat sneller dan gedacht. Maar als ik nu terug kijkt wel het moment dat het moest gebeuren. Daarna zijn we steeds spelers kwijtgeraakt. Degradatie uit die tweede klasse was natuurlijk een diepte punt. Maar als ik kijk naar de problemen in dat seizoen was het nog een prestatie om in de nacompetitie te komen. Het was zeker te voorkomen geweest. Als je puur naar die wedstrijd kijkt tegen Zuidland is het de penalty van Oner (Zaif, red.) die beslissend had kunnen zijn. Toen was het al blessuretijd en kom je op 3-1, dan gaan ze het niet meer halen. Als je veel met veldspelers in het doel moet spelen, hoe goed de bedoelingen ook waren, doet je dat geen goed (Rozenburg gebruikte 7 verschillende keepers in dat seizoen.).” Wat heb je geleerd in die vijf jaar? “Als de randvoorwaarde niet goed zijn moet je er misschien niet aan beginnen. Ik weet dat er veel mensen bezig zijn geweest om dingen te regelen, die kregen het niet allemaal op orde. Wel vind ik dat je de verantwoording hebt, en het lukt niet moet je het stokje wel oppakken en niet denken, dan is het er maar niet. Het lijkt lastig om samen door die een deur te gaan en alle neuzen in dezelfde richting te krijgen. Dat is voor Rozenburg een loden last.”
Je wil nog verder als trainer
“Ik wilde zeker nog verder als trainer. Ik vind het leuk om met een groep jonge gasten aan het werk te gaan. Dat is nog steeds mijn passie, met een groep aan de slag te gaan, doelstellingen neer te leggen en het maximale uit een groep te halen. Als ik naar mijn eigen voetbalcarrière kijk, ben ik twee keer gepromoveerd en nooit kampioen geworden. En ik denk dat er veel voetballers zijn die nooit kampioen zijn geworden. Het winnen en behalen van resultaten is fantastisch om mee te maken. Er doen er 14 mee en maar een wordt er kampioen. Als trainer heb ik dat gelukkig meegemaakt, bij Jonge Spartaan. Na dat bekend werd dat ik bij Rozenburg zou gaan stoppen zijn er clubs gekomen en ik heb zelf ook gereageerd bij clubs. Bij sommige clubs blijf je met twee over en kiezen voor die ander. Er zijn ook clubs daar moet je solliciteren. Maar ik ben pas in contact gekomen met clubs nadat Rozenburg wilde stoppen. Na dat besluit heb ik de deur open gezet, daarvoor absoluut niet. Er was een club die snel schakelde, maar daar heb ik gezegd ik ga pas aan tafel als je de huidige trainer van je plannen op de hoogte hebt gebracht, daarvoor zeker niet.” Hoe ben je in contact gekomen met OHVV je nieuwe club? “Uiteindelijk was er een speler die me vroeg zou je niet weer naar OHVV willen komen. Daar heb ik opgezegd prima, maar hoe staat het ervoor. De huidige trainer (Mark van Os, red,) heeft ook spelers naar OHVV gehaald. Hoe staat het daarmee blijven die of gaan die weer weg. Daarna is het balletje heel snel gaan rollen. Natuurlijk wist de TC en voorzitter Leen Keijzerwaard er van en die wilde me ook graag terug hebben. Ik heb daar mooie jaren gehad. Gepromoveerd naar de tweede klasse en gehandhaafd in die klasse. Waren best mooie jaren. Na vijf jaar Rozenburg terug naar OHVV.”
Deel 2 van ons gesprek binnenkort. Dan praten we over het trainingskamp, de competitie en wat we nog mogen verwachten van Rozenburg. Ons gesprek was voor de verloren wedstrijd tegen HBSS, 6-2. Op vrijdag in onze voorbeschouwing zal de trainer daar ongetwijfeld nog op terugkomen …….