De eerste op het hoogste niveau van Nederland

Vanaf het bankje aan ‘Het Scheur’ 2

Niet op Rozenburg geboren en wat jaren in Duitsland, onder andere bij de NATO-troepen, wachten op de Rus. Maar dat laatste bleef ons gelukkig bespaard. Terug definitief op Rozenburg volgde ik het voetbal niet echt. Een keertje in de Rozet, naar de zaalvoetballers op maandagavond. Daar had dan Ton de Groot me moeten opvallen, maar Rutte zou zeggen ‘daar heb ik geen actieve herinneringen aan’. Zo vaak ben ik er ook weer niet geweest. Maar op ons balkonnetje, lezend in het plaatselijke krantje, dat de Gouden Generatie van v.v. Rozenburg hun opwachting gingen maken in het top amateurvoetbal. Noordwijk zou de eerste tegenstander worden. Als je dat leuk vind ga je toch kijken, hoorde ik van achter de krant en dat was drempelverlagend. En de eerste stappen richting sportpark West waren gezet, en het bleef niet bij die eerste stappen.

Wat een ambiance, zeker een kleine 1000 toeschouwers langs de lijn op sportpark West. Rijen dik, er was nog geen tribune dus een plekkie zoeken. Een beetje schuin achter het doel van Rozenburg doelman Peter van Veluw, kan ik me herinneren. Rozenburg verloor die eerste wedstrijd, een beetje onverdiend in mijn beleving met 2-3. Paul Klop was de eerste in het Rood en Geel die het netje achter de doelman van Noordwijk wist te vinden. Met die treffer ook de eerste die een doelpunt maakte op het hoogste niveau van Nederland, als Rozenburg speler. Klop was naar Rozenburg gekomen vanuit het Westland, ’s Gravenzande werd me in het oor gefluisterd. Peter van Bilsen was de maker van het andere doelpunt. Rozenburg verloor, bij de thee stond er 0-1 op het scorebord, of was dat scorebord er toen nog niet? Het werd ook nog 0-2 door Timo Gerlof voor Rozenburg iets terug kon doen, door Paul Klop. Peter van Bilsen maakte de gelijkmaker en dacht de ploeg van trainer Ferry Groeneweg een puntje over te houden aan de confrontatie met Noordwijk. In de slotfase was het de routine van Noordwijk die er voor zorgde dat de punten mee de bus in mochten richting Noordwijk. Ivan Hermans was de maker van de winnende treffer, einduitslag 2-3. Rozenburg had in die periode een voetballende ploeg, maar moest er toch aan wennen dat er in de hoogste afdeling soms de mouwen moesten worden opgestroopt. Het tempo een stukje hoger lag en de breedte pass niet altijd zinvol was. Verdedigend stonden Ment de Jong en Rinus de Nooijer wel hun mannetje, wat een ijzersterk duo was dat. Ik had geen idee van de namen, maar die twee maakte veel indruk. Ment de Jong kreeg op dit niveau de eerste gele prent, toen was dat nog opgeschreven in het boekje van de scheidsrechter. Superleuk dat in die periode muziek vereniging, Harmonie en Fanfare moet ik geloof ik zeggen (schrijven), voor de wedstrijd en in de rust voor een uitgelaten sfeer zorgden. Ook het Majorettekorps was van de partij. Je keek je ogen uit, is dit ook Rozenburg moet ik gedacht hebben. Door de drukte was het lastig om aan een biertje te komen, maar het zal ongetwijfeld een prima middag voor de penningmeester zijn geweest. Kan me niet meer herinneren of ik dat biertje nog gescoord heb of UDI het vermaak was in de rust. Ondanks het verlies een geweldige middag op West. En het smaakte naar meer ……………..

Het seizoen 1987-1988

Het eerste seizoen, voor de Rood Gelen, op het hoogste niveau van Nederland. Ook voor het eerst komen ploegen als Quick Boys, Noordwijk en Rijnsburgse Boys naar Rozenburg. Maar in die begin periode, Nederland was nog niet in regio’s onderverdeeld, waren ook ploegen als Oranje-Nassau (uit Groningen), ACV (Assen) en Broekster Boys (Friesland) tegenstanders van Rozenburg. Een middagje voetballen werd al snel een dagje en naar Broekster Boys zelfs een weekendje weg. Maar de euforie overheerste op sportpark West, spelen op het hoogste niveau van Nederland, wie had dat ooit durven dromen. In het seizoen 1987 – 1988 speelde Rozenburg dus in de eerste klasse A. Rozenburg was dat seizoen niet de enige promovendus in die klasse. Ook Broekster Boys uit Damwoude (Friesland) en Vitesse Delft kwamen over uit de tweede klasse. De competitie werd beheerst door de gevestigde orde uit die tijd. IJsselmeervogels, Quick Boys en Rijnsburgse Boys. Trainer/coach Ferry Groeneweg had Rozenburg naar het hoogste niveau gebracht, maar haalde het einde van het seizoen op het hoogste niveau niet. De Maassluizer werd ergens in de helft van de competitie de wacht aangezegd, Groeneweg vertrok uit eigen beweging, althans dat was de lezing van het verhaal. Een verhaal met een staartje. Toen Groeneweg was opgestapt was, werd de weg vrijgemaakt voor DSVP-jeugdtrainer Ben Kester. Uiteindelijk was dat de aanleiding van een flinke rel in de gelederen van de Rood Gelen.

De eindstand 1987-1988

De spelers wilde daar niets van weten en dreigde met opstappen. De sponsor en/of het bestuur dachten daar anders over. De eerste echte crisis bij de Rood Gelen was een feit. Bestuursleden die opstapten en Kester kwam uiteindelijk niet naar West en midden in het seizoen moest er dus geroeid worden met de riemen die voorhanden waren. Rozenburg werd geconfronteerd met de voetbalwetten op het hoogste niveau en dat was wennen voor alles en iedereen die de Rood Gelen een warm hart toedroegen. In het bestuur moesten er weer oude paarden van stal gehaald worden en de veel te vroeg overleden Ed Euser ging als interim-trainer op de bank en maakte het seizoen verder af. Een prachtig resultaat behaalde de oer Rozenburger, waar je altijd een beroep op kon doen. Onder zijn leiding werd de laatste plaats op de ranglijst verlaten en kon Rozenburg zich handhaven in de eerste klasse. Ook doelman Peter van Veluw haalde het einde van dat seizoen niet. Na de nederlaag tegen ARC in Alphen aan den Rijn op 31 oktober, met maar liefst 7-2, moest hij zijn plaats afstaan aan Robert van de Broecke.

  Alle uitslagen nog eens op een rijtje