Dennis Zaal begint aan zijn tweede seizoen als hoofdtrainer bij Rozenburg. Het eerste seizoen moet toch een beetje als mislukt worden beschouwd. Ambitie moet je durven uitspreken vertelde de coach toen hij aan de klus bij Rozenburg begon, en die ambitie was promoveren. Dat doel heeft hij met zijn ploeg het afgelopen seizoen niet bereikt. Keihard afrekenen is niet aan de orde en er waren zeker verzachtende omstandigheden maar de missie is mislukt, dat is een feit. Een nieuw seizoen met nieuwe kansen voor Rozenburg, dus ook zeker voor Dennis Zaal.
Hij heeft de vereniging, misschien wel noodgedwongen, de laatste maanden beter leren kennen. Misschien heeft Dennis Zaal wel meer op zijn bordje gekregen dan wat je van een trainer, eigenlijk een passant, mag verwachten. Dennis Zaal is zorgvuldig in zijn uitspraken maar zeker ook duidelijk. “Als Rozenburg een tweedeklasser wil worden mag de organisatie niet achterblijven, anders wordt de eventuele promotie een incident.”
Wil Rozenburg als vereniging op een hoger niveau gaan spelen, is de trots van de vereniging weer het vlagenschip. Kunnen ze op West straks trots zijn op de jeugdopleiding die spelers laat aansluiten op het niveau van het eerste elftal. Als een eerste elftal te hoog speelt voor de rest van de vereniging moet het met veel spelers van buiten en de daarbij behorende kosten. Als een eerste elftal achter blijft bij een perfecte jeugdopleiding vertrekken talentvolle jeugdspelers en gaan de revenuen naar de omliggende verenigingen zonder dat daar vergoeding voor bestaan, zoals in het betaald voetbal. En zeker zo belangrijk een organisatie om dat alles mogelijk te maken. We vragen aan Dennis Zaal hoe de vlag er voor staat.
Er komt op dit moment veel op je bordje mag je dat van een trainer verwachten?
“Je mag best wat verwachten van een trainer, maar als vereniging mag je er niet van afhankelijk worden. Door het wegvallen van de technische commissie en de totale begeleiding van het 2e elftal is met name het 2e elftal in een zwart gat gevallen. Vanaf april eigenlijk ook bezig geweest om het 2e elftal op de been de houden. We hebben geroepen dat we met kleinere selecties gaan werken en het fundament op peil moet worden gehouden door spelers van ‘twee’ door te schuiven en zo ook te kunnen belonen. Dan moet je er ook als trainer van het eerste alles aan doen omdat op poten te zetten. Maar wat meer ondersteuning uit de vereniging zou zeker fijn zijn. Een zetje in de rug altijd welkom zijn, ik voel me zeker niet tegengewerkt en als er snel besloten moet worden gebeurd dat zeker wel. Maar als Rozenburg door wil groeien als club moeten alle geledingen daar wel mee bezig zijn anders wordt promotie een incident.”
Hoe zit het nu met die ambitie?
“Hobbelen tussen de 3e en de 2e klasse kan ook een keuze zijn. De jeugdopleiding krijgt wel een nieuwe impuls en er komen wel wat talenten door, maar is meer nodig om een stabiele tweedeklasser te worden. Er is zeker weer een sponsorcommissie nodig. Rozenburg zal het in de randvoorwaarden moeten zoeken. Kleding, etentjes, trainingskampen, reisvergoedingen etc. Daar houd je ook jeugdleden mee binnenboord. Het doel moet ook zijn om graag in het eerste team te spelen en niet dat 2e jaar-A spelers al besluiten in een vriendenteam te gaan spelen. De lat in de hele vereniging moet hoger. Rozenburg heeft ingezet op de jeugd, dat is een goede zaak maar er moeten binnenkort zeker ook stappen gezet worden in de organisatie van de club bij het randgebeuren.”
De A-selectie met 5 nieuwe spelers
“Eigenlijk al vroeg werd duidelijk dat Bryan van der Laan en Nick de Bil terug naar Rozenburg wilde komen. Daarna kwamen de signalen dat ook Jordie de Groot aan een terugkeer dacht en hebben we die snel benaderd. Ook Sander Arkenbout stond open voor een terugkeer naar Rozenburg. Natuurlijk had het veel te maken met de jongens onderling, in dat opzicht was het misschien makkelijk. Gebruikmaken van het netwerk dat bestond. De tijdsinvestering was niet minder maar in de scouting was het een stuk makkelijker. Ook met Paul Santra hebben we gebruikgemaakt van de Brielse invloeden in de ploeg.”
Versterkingen?
“Alle vijf zeker versterkingen. Het zijn zeker geen spelers voor de breedte. Maar de selectie zal zelf uit moeten vechten wie er uiteindelijk in de basis staan. Als je vijf van dergelijke spelers aan je team toevoegt krijg je een kwaliteitsimpuls dat is duidelijk en daar kunnen andere voor de toekomst zeker van leren. Een man als Bryan van der Laan met een verleden bij Feyenoord, RKC en Excelsior Maassluis heeft zeker toegevoegde waarde. Ook Nick de Bil bij FC Dordrecht en Jordie de Groot, Sander Arkenbout en Paul Santra hebben hoger gespeeld en brengen de nodige ervaring mee. En die ervaring moet ik als trainer natuurlijk ook gebruiken, dat is duidelijk.”
Systeem aangepast ten opzichte van vorig seizoen
“Als je de beschikking hebt van een aantal pure mandekkers kan je achterin wat makkelijker één op één gaan spelen. Als je in de selectie weinig echte spitsen hebt maakt het de keuze wat makkelijker. Als we me twee spitsen spelen is er ook nog concurrentiewerking en kan je altijd nog omschakelen naar een drie spitsen systeem als de wedstrijd er om vraagt. Met de ervaring die we er nu hebben bij gekregen moeten we ook makkelijker kunnen omschakelen. Dus ja, je kijkt met het systeem wel degelijk wat er mogelijk is met de groep. Kijk Sander Arkenbout is een speler die graag naar voren speelt wat doorgeschoven op de flank, maar komt het seintje linksback gaan spelen is dat geen probleem. In de oefenwedstrijden was dat aan de linkerkant wel verzorgd. Aan de rechterkant moeten we nog wat groeien. Soms was het in de voorbereiding nog een beetje gepriegel en konden we niet altijd de ruimtes creëren die door het systeem moeten ontstaan. Maar ik heb zeker ook positioneel vooruitgang gezien.”
Het is een moeilijk systeem
“Alle systemen die niet goed worden uitgevoerd zijn moeilijk. Spelers zijn 4-3-3 gewend dat wordt vaak gespeeld. De kracht van het systeem 3-5-2 is dat we meer mogelijkheden hebben. Als we spelen met jongens die in de bal komen moeten de loopacties van de middenvelders komen en met Floris van de Heuvel hebben we ook een speler die goed in de diepte kan worden aangespeeld en worden er andere loopacties van middenvelders verwacht. Dat is een leerproces. Dit systeem vraagt heel veel loopvermogen en inzicht. Er zullen heel veel ruimtes belopen moeten worden ongeacht de positie. Als back-up zullen we het 4-3-3 susteem zeker niet overboord gooien en gebruiken waar nodig. In de voorbereiding hebben we steeds het laatste half uur met 4-3-3 gespeeld om ook tijdens wedstrijden snel te kunnen omschakelen.”
De verwachtingen zijn hooggespannen
“Ik heb nooit gezegd we moeten kampioen worden, wel dat we willen promoveren. Maar iedereen die er overschrijft, ook sportenrozenburg, en er over praat bepalen die verwachtingen. Maar dat komt ook bij de vereniging en de spelers vandaan. Er kan er maar één kampioen worden en er zijn drie mogelijkheden om te promoveren (periodekampioen). Wij gaan voor promotie dat spreken we ook zelf uit, dat kan niet anders met zo’n kwaliteitsimpuls. Dus het seizoen is geslaagd als we minimaal een periode pakken en meedoen voor promotie. We moeten de lijn die we hebben ingezet tot aan het einde van het seizoen behouden meer gaan scoren en minder tegendoelpunten gaan krijgen. Vorig jaar kregen we 53% van alle tegendoelpunten in het laatste half uur maar ook de meeste doelpunten maakte we in dat laatste half uur (48%). Een doelsaldo van ‘nul’wat we vorig seizoen hadden moet veranderen.”
En nu moet het gaan gebeuren
“We gaan in de bekerwedstrijden niet meer puzzelen zoals vorig seizoen. We moeten er staan in de beker en daar gaan we uitsluitend voor de winst en de poulewedstrijden overleven. Ook het bekertoernooi zijn wedstrijden voor het eggie.”