Het was op een dinsdagavond, een paar jaar terug, tijdens een wedstrijd van Rozenburg onder 23 jaar. Hij wilde van zijn tegenstander wegdraaien, het was op veld 3 op sportpark West, maar zijn knie bleef staan. Het werd een lange weg, een aantal keren bij terugkeer was het weer gelijk mis, maar hoe het verhaal er ook verder uitziet Maik speelde afgelopen zaterdag de sterren van de hemel in Rozenburg 1 tegen RHS. Natuurlijk zwakt de verdediger het gelijk af met de tegenvraag of wij nog iemand konden aanwijzen die tegen RHS niet goed speelde. Er was ook nog een uitstapje naar v.v. Spijkenisse, maar Jan Piepenbroek haalde de Rozenburger terug naar sportpark West. Maar hoeveel leed er ook was, dat is inmiddels historie. Maik den Ouden begint aan zijn tweede voetballeven en wil met Rozenburg voor de prijzen gaan spelen, en dat nog vele jaren lang.
"Misschien waren we zelf wel heel erg geschrokken hoe goed we speelden, zeker de eerste helft", begint ons gesprek met Maik den Ouden natuurlijk over de wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen RHS. "Op papier hebben we best een aardig elftal, maar dat hadden we nog niet laten zien. Voor mezelf misschien wel de beste wedstrijd ooit. Wij kunnen denk ik alleen van ons zelf verliezen. We hebben een ploeg die straks zomaar van de onderste verliest en dan ook nog met grote cijfers. 
We kunnen ons zelf helemaal uit de wedstrijd spelen door te gaan lopen zeiken op elkaar, scheidsrechter en storen aan spelers van de tegenpartij die gaan lopen zuigen. Als we dat er uitkrijgen spelen we bovenin mee. Maar één zwaluw maakt nog geen zomer, nu weer beide beentjes op de grond. Zaterdag komt Bolnes."
Waar ging het mis
"Pure overbelasting. Ik was jong dacht dat ik alles aan kon. Veel voetballen dat was mijn leven. Het was een dinsdagavond op veld 3. Zaterdag ervoor een wedstrijd gespeeld, zondag een bedrijventoernooi, op maandag spelen in de zaal. En dan op dinsdagavond nog een wedstrijdje onder 23 tegen Nieuwenhoorn. Ik speelde op het middenveld was in een voorwaartse beweging, wilde me omdraaien voor een verdediger alleen mijn knie bleef staan. Op het veld had ik nog het idee dat het mee viel maar de volgende dag zag dat er al heel anders uit. Dan ga je een traject in, daar wordt je niet vrolijk van. Je bent amateur dus toch wel een andere behandeling dan de profs. Gelukkig kon de toenmalige trainer Wim van der Steene nog wat regelen. Conclusie kruisbanden gescheurd maar we doen er niets aan. Na 8 maanden revalideren dacht ik ga het weer proberen scheurde de rest van die kruisband af. Operatie als gevolg. Wilde zo graag voetballen dat ik na 7 maanden revalidatie, staan normaal wel 14 maanden voor, dat ik het na de operatie wel weer kon proberen. Gelijk weer mis op de eerste training. Er zijn perioden geweest dat ik het echt niet meer zag zitten, revalideren doe je hoofdzakelijk alleen en ik ben een teamspeler. Ik heb mensen om me heen nodig die me een betere voetballer maken. 
Onder Rob Vuik is het me nog een keer overkomen. Uiteindelijk is het na de operatie van dr. Hijboer perfect gelopen. Hij heeft er een prima kruisbandje ingezet en met hulp van fysio en ook van Erik van de Ridder rustig aan begonnen en nu sta ik er weer."
Maik den Ouden is in de jeugd begonnen bij Rozenburg. Op 16e jarige leeftijd stond Maik voor de keuze het eerste bij Rozenburg onder Leo Dekker of Spijkenisse in de A-jeugd. De keuze viel op Spijkenisse waar Maik 3 jaar speelde. Bij Spijkenisse moest Maik bij de senioren eerst een jaartje in het 2e elftal spelen maar dat wilde de Rozenburger niet. Jan Piepenbroek, toenmalig TC- lid en technisch coordinator, was er als de kippen bij om Maik terug te halen naar Rozenburg.
Terug naar Rozenburg 1
"Ik ben, na al die ellende, bij het 2e elftal begonnen vorig seizoen, daar kan je wat makkelijker naar je niveau werken dan bij een eerste elftal. Het liefste was ik in de winterstop overgestapt, waren het niet dat ik wel heel veel teamgevoel bij het 2e elftal had gekregen en wilde ze niet in de steek laten. In de gespreken die volgden heb ik tegen Dennis Zaal gezegd als je mij bij het eerste haalt zal ik laten zien waarom ik zo graag in het eerste wil spelen. Aan het einde van dat seizoen was dat best lastig. Het eerste kreeg personele problemen en de trainer zei, als jij zo graag in het eerste wil spelen kom dan alvast maar en laat het maar zien. Toen heb ik bij 2 gespeeld en na de wedstrijd bij het eerste aangesloten. Het was best wel een rumoerige tijd maar ik ben daar stellig in, iedere speler moet in het eerste willen spelen en daar alles voor overhebben. Ook al zat ik min of meer tussen twee kampen kan je dat naar de vereniging niet maken. Het belang van de club staat voorop en je moet zo hoog mogelijk willen spelen. Dat is hoe ik er naar kijk."
Maik speelde nog niet zo heel veel wedstrijden in Rozenburg 1. Onder Leo Dekker kwam hij één keer uit voor het vlaggenschip. Bij Wim van der Steene een seizoen en 10 wedstrijden in het 2e seizoen en nu onder Dennis Zaal de eerste in de competitie en vorig seizoen wat invalbeurten. Met bekerwedstrijden zullen dat er +/- 40 zijn. De eerste onder Wim van der Steene was tegen OHVV voor de beker (zie foto).
Het huidige Rozenburg
"Veel kwaliteit. Dit Rozenburg kan denk ik in de 2e klasse meespelen. Een gretig elftal wat heel graag wil en alleen van zichzelf kan verliezen. Wij kunnen onszelf uit het spel halen en dan doe ik heel erg mee. Soms kan het omslaan in negativiteit. Ergeren aan randgebeuren, scheidsrechters, die mannen met een vlag, onderling. Zaterdag zag je dat niet en dan kunnen we aardig ballen. En afgelopen zaterdag viel alles wel schandalig ernstig onze kant op. Alle ballen kwamen aan. Maar soms moet je ook een beetje geluk hebben. Dat hadden we bijvoorbeeld tegen Spartaan voor de beker niet. We missen nog makkelijk scoren en ons zelf belonen en een leider. Natuurlijk kan Bryan van der Laan het hele elftal op zijn rug nemen, geen probleem. Maar de beuk erin is wat anders, we hebben heel veel voetbal in de ploeg."
Kampioenschap
"Na één goede wedstrijd al kampioenskandidaat, dat gaat wat snel. Moeten wij voor het kampioenschap gaan, zeker. En of we kansen hebben, iedereen heeft kansen en waarom wij dan niet. We moeten nog een beetje wennen aan het systeem, maar je ziet als we het goed uitvoeren hoe mooi het kan zijn. En vergeet niet het is voor de tegenstander lastig te bespelen. Onze sterkste linie komt er zo het beste uit. Betekend wel dat we achterin vaker één op één komen te staan. Maar dat schuw ik niet, ook wel mijn sterkere kant. Lekker hoor als spelers de duels opzoeken, ik houd er wel van."
Maik wil het hele seizoen basisspeler blijven en bovenin meespelen en vooral de oude Maik van voor zijn blessureleed worden. Als dat nog beter gaat worden dan afgelopen zaterdag kan Rozenburg nog veel plezier beleven van de verdediger pur-sang. Geen zorgen op West, Rozenburg is zijn club.
