Een ander leven ook voor middenvelder Marnix Sonneveld. De jeugd mag dan wel iets meer in deze moeilijke tijden, maar ook bij de jeugd loopt het coronavirus er toch als een rode draad doorheen. Een poosje terug nog trainen met anderhalve meter afstand, niet douchen en in trainingspak naar huis. Vreemd, maar daar is Marnix niet alleen. Voor de meeste is het aanpassen en best lastig om de regeltjes te volgen en vooral je eraan te houden. Voor Marnix was het afgelopen seizoen terug van waar het ooit begon, v.v Rozenburg, en daar zette de KNVB een dikke streep door. Opnieuw beginnen dus of?
Zijn eerste seizoen bij de senioren op West is uit de boeken geschrapt
“Ik train nu een beetje voor mezelf. We hebben wel een groepsapp om met andere uit de selectie nog wat te doen, maar voor mij is het vooral lopen en vaak alleen. Door werk kan ik toch vaak niet op de tijden dat andere gaan trainen. Heb ook een abonnementje op de sportschool genomen, het bovenlichaam moet een beetje boddy krijgen. Zeker met mijn lengte is dat beter. Maar het afgelopen seizoen was best goed. Jammer dat het zo is afgelopen. Mijn eerste seizoen bij de selectie van Rozenburg is er nu één die eigenlijk niet bestaat en uit de boeken is geschrapt. Het is goed bevallen terug bij Rozenburg. Er is in de hechte groep wel wat leeftijdverschil, al merk je daar niet veel van. Een leuke groep waar iedereen goed met elkaar omgaat en ben ik heel goed opgevangen. Heb best veel gespeeld, ook wel veel gewisseld. (Marnix stond van de 16 wedstrijden er 15 in de basis, waarvan hij 8 wedstrijden vroegtijdig werd gewissel, red.) Ik ben eigenlijk een aanvallende speler die veel meters maakt, een box-to-boxspeler. Soms wisselde de trainer me om de balans in het elftal te herstellen, de punten vast te houden en verdedigend meer body te creëren. Ik ben nog jong en een vrij aanvallende speler die veel energie in een wedstrijd stopt. Soms had ik zelf wel het gevoel dat ik nog door had gekund, maar de keuze van de trainer respecteer je. We gaan ook niet bij elke wissel er uitgebreid op in van het hoe en waarom. Ik denk dat ik ook wel in de controle kan spelen, maar moet daar nog meer ervaring in krijgen of aangestuurd worden.
Trainen op anderhalve meter
“Tussendoor hebben we ook nog wel getraind. Dat was best wel vreemd. Jongens gaan ook buiten het veld best veel met elkaar om. Daar mocht dan meer dan bij de club. Eerste trainingen veelloopwerk gedaan, ook wel één keer raken met een bal. Maar best wel vreemd. 
Je probeerde best wel rekening met elkaar te houden. Gelukkig kan er nu weer wat meer. Als ik kijk naar het volgende seizoen hoop ik dat het een normaal seizoen wordt en niet dat ze halverwege de stekker er weer uittrekken. Hoe we dat moeten gaan doen met die anderhalve meter? Ik was afgelopen zaterdag bij Spijkenisse - ASWH. Daar was het best druk, ook in de kantine. Hopen dat het een beetje tussen de regels blijft en dat we weer kunnen voetballen. We wilde het afgelopen seizoen toch nog gaan voor een periode, dat had dan de derde periode moeten worden. Maar die werd niet meer gespeeld. Ik hoop dat zoiets het aankomende seizoen niet weer gaat gebeuren.
Terug naar West
“Ik heb best bij wat clubs gespeeld, het laatste bij Brielle. Daar werd wel veel belooft over doorgroeien en zo, maar de daden ontbraken een beetje. Bij Brielle waren wel mogelijkheden, maar dat duurde mij te lang. Er was wel een plan, maar daar moest ik eerst nog een paar jaar groeien. Ik wilde zolang niet wachten. Brielle zal op den duur ook wel met meer Brielse jongens willen gaan spelen, zoiets als Rozenburg. Rozenburg sprak me wel aan met de plannen en de ambities, zeker ook met de huidige trainer. We hebben nu een grote groep Rozenburgers in de selectie, maar ook wel een kloof in het elftal. Spelers van eind twintig tot nu de lichting begin twintig. Daar tussenin zitten er niet zo heel veel. Als we naar de toekomst kijken en de jongeren blijven op Rozenburg zeker een groep die de tweede klasse aan moet kunnen. Misschien nog wel meer als er nog iets leuks bijkomt.
Waar heb je gespeeld
“Toen ik vijf jaar was ben ik met mijn vader naar F200 gegaan en bij Rozenburg gespeeld tot eerstejaars D. Daarna werd ik gevraagd om bij SVV in Schiedam te komen spelen. Bij SVV had ik een beetje pech. Groeispurt en aan het begin van het seizoen sleutelbeen gebroken. Na mijn blessure nog wel teruggekomen maar het was een aflopende zaak bij SVV. Met vijf jongens de overstap naar Excelsior Maassluis gemaakt en daar de selectie elftallen doorlopen. Ik kwam in mij examenjaar en broodvoetballer zat er echt niet in dus terug naar Rozenburg waar ik twee keer moest trainen en geen 3 en 4 keer wat ik tot dan toe gewend was. In Rozenburg speelde ik in de B1, maar kreeg toch wel het gevoel dat er meer tegenstand moest komen in de wedstrijden. Het voelde of ik niet alles gaf wat er in zat. Ik had ook altijd op een hoger niveau gespeeld en begon mezelf te verwaarlozen, althans zo voelde het. Toen kwam de trainer van de A1 van Brielle, met de mededeling dat ze me een poosje gevolgd hadden en of ik niet eens mee wilde trainen. Uiteindelijk naar Brielle gegaan en twee jaar in A1 gespeeld en één jaar in het tweede en toen kwam Rozenburg weer op mijn pad. De visie, speelstijl wat de trainer wilde met Rozenburg sprak me gelijk aan.”
Driekwart seizoen tweede klasse
“Het is me zeker meegevallen. Ik heb wel in de reserve eerste klasse gespeeld maar je merkt toch wel dat er in een eerste elftal iets anders bij komt kijken. 
Ook op het niveau van Rozenburg. Ik denk toch dat we wel eens hoge ogen kunnen gaan gooien. Als ik naar de eerste seizoenshelft van het vorige seizoen kijk. Mazzel gehad, maar ook pech en onterecht verloren. Ik ga niet gelijk zeggen we gaan meedoen voor het kampioenschap, maar een periode moet toch het doel zijn van dit elftal.”
Scorend vermogen
“Als ik naar mezelf kijk moet ik misschien meer de oogkleppen opzetten en zelf schieten in plaats van steeds maar kijken naar wie ik de bal kan geven. In de laatste oefenwedstrijden heb ik dat wel wat vaker gedaan en ging niet eens slecht. Op je vraag hoeveel mijn vader in het eerste heeft gespeeld geen idee. Volgens mij niet echt heel veel. Ik ga er zeker meer spelen dan hij in het eerste van Rozenburg.”
Tot slot
“Ik heb het super naar mijn zin bij Rozenburg. Denk dat ik toch wel een toegevoegde waarde ben. Zeker op de positie waar ik nu speel. Veel loopvermogen, goed aansluiten bij balbezit en veel meters maken ook voor andere. In het begin liep ik nog wel eens in de looplijnen van Nick (spits Nick de Bil, red.) Kijk Nick de Bil en Bryan van der Laan zijn grote mannen bij Rozenburg. Ik ben nog veel te onervaren om me in dat rijtje te plaatsen. Maar ik hoop dat ze blij zijn met een speler zoals ik erbij. Zeker geen spijt van me overstap. Naar het nieuwe seizoen zal ik me opnieuw moeten bewijzen. We hebben er spelers bij die ook op het middenveld zouden kunnen. Ik ga de strijd aan en denk dat ik op het middenveld iets kan toevoegen. Ik ga niet zeggen ik moet, maar ga voor basisplaats en veel speelminuten.”